| |
 | Dinsdagavondfilm Poor things (Yorgos Lanthimos) 5 ***** UGC (+ eventueel etentje Antwerpen) | DI 05/03/24 |
|
| Omschrijving : |  De sensatie van het awardseizoen: ‘Poor things’ is een exuberant en meesterlijk gothic sprookje
De Griekse regisseur Yorgos Lanthimos komt na The favourite opnieuw met een weergaloze, ongewone kostuumfilm. Emma Stone schopt tegen de schenen van het patriarchaat in Poor things, een compleet bizarre en virtuoze trip.
Ruben Aerts, 16/01/24 in De Standaard
Van Yorgos Lanthimos en met Emma Stone, Willem Dafoe, Mark Ruffalo, Ramy Youssef
Duur: 141min.
Je kunt veel zeggen van kostuumfilms, maar niet dat de sexappeal er altijd vanaf spat. Jarenlang was een blik op zo’n filmposter al genoeg om de mottenballen te ruiken. Tot in 2018 Yorgos Lanthimos met The favourite het genre een knetterende stroomstoot gaf. Olivia Colman was onnavolgbaar als een nukkige, diep ongelukkige Queen Anne. Met eendenraces ging ze de 17de-eeuwse verveling te lijf, terwijl Rachel Weisz en Emma Stone zich om beurt in haar schoot wierpen. Ver weg van de versmachtende ernst van die ingesnoerde keurslijven serveerde de film donker, hilarisch vertier.
Het moet wel dat de Griek zijn honger naar flamboyante gekte nog niet had gestild. Van royals is geen sprake in Lanthimos’ lang aangekondigde Poor things, wel van een onbestemde Victoriaanse setting. Een waar hij met de nodige flair en groteske overdaad deze keer een compleet maffe wedergeboorte situeert.
Poor things provoceert, amuseert, riposteert. Wat een meesterlijke, ongeziene ervaring. Ook nu weer lapt Lanthimos de grenzen aan zijn laars van wat je voor mogelijk acht.
Emma Stone tekent opnieuw present, nu in de hoofdrol. De Amerikaanse is Bella Baxter. Hoogzwanger en nagenoeg dood, vist ene Godwin Baxter – “zeg maar God” – haar uit het water. Maar Baxter (gespeeld door Willem Dafoe) is niet zomaar een welwillende medemens, wel een zo mogelijk nog excentriekere evenknie van Mary Shelleys Frankenstein (Shelleys echte familienaam is Godwin). Een maffe wetenschapper die in zijn aanpak iets van een slager krijgt. Hij vindt er niets beter op dan het brein van het embryo in Bella’s buik onder haar schedelpan te stoppen. Het resultaat: een uk in een vrouwenlichaam. Zwalpend en wankelend zet ze haar eerste pasjes. Cute!
Griekse weird wave
Van Lanthimos weten we al veel langer dat hij een aparte fantasie heeft. Niet alleen omdat hij met films als Alps en Dogtooth één van de vaandeldragers was van wat critici soms de Griekse weird wave noemden. Toen hij Griekenland voor Groot-Brittannië verruilde om Engelstalige films te gaan maken, zette The lobster meteen de toon van zijn hunkeren naar een grotere aanhang. In die komedie, ergens in een dystopische toekomst, kregen alleenstaanden 45 dagen de tijd om een lief te vinden. Anders veranderden ze in een vooraf gekozen beest. Het idee, meteen goed voor een Oscarnominatie, bedacht de filmmaker samen met zijn vaste coscenarist Efthimis Filippou.
Poor things mag dan feilloos in dat even dolle straatje passen, de film is wel een adaptatie van een gelijknamige roman uit 1992 van de Schotse schrijver Alasdair Grey. Destijds bekroond en omschreven als levendig en geestig, maar ook vies en intelligent. Het doet vermoeden dat de Australische The favourite-scenarist Tony McNamara de geest van het originele werk behield.
Een viezig kantje is wat ene Duncan Wedderburn typeert, een man die zijn oog laat vallen op Bella en haar bevallige onschuld. Hij ziet in haar een simpele, kneedbare prooi. Wedderburn is overigens een verrassende rol voor een besnorde Mark Ruffalo, een acteur die we toch vaker als een baken van mededogen en morele rechtschapenheid zien opdraven. Niet hier, dus. Wat een grandioze sukkel speelt hij nu, onvolwassen en doortrapt als een lepe puber. Wedderburn is voor geen meter opgewassen tegen de wilskracht die al snel in Bella ontwaakt.
Daar gaat het finaal over: hoe Bella zich een weg baant in haar tweede leven, zich manoeuvrerend in een patriarchaat van twijfelachtige mannen. Want de kijker mag dan eerst getuige zijn van haar seksueel ontwaken en hoe dat onsmakelijk misbruikt wordt, langzaam gaat in haar een heel ander vuur flakkeren, één van balorig verzet en eigengereidheid.
Na La la land zou Emma Stone straks weleens opnieuw een Oscar kunnen winnen (tenzij Killers of the flower moon-actrice Lily Gladstone die voor haar neus wegkaapt).
Stone is doldwaas en onverschrokken in haar vertolking. Ze toont zich mateloos stoutmoedig, ook in haar blijvende durf op carrièrevlak.
Vleesgeworden nachtmerrie
Poor things kent geen dosering, evenmin visueel. Het is een exuberante wereld van soms nadrukkelijk valse decors, die cameraman Robbie Ryan (na The favourite) opnieuw door bolle groothoeklenzen in beeld brengt. Doelbewust ontwrichtend, zoals de film dat in meer dan één opzicht met verve is.
Met The favourite daagde Lanthimos de goegemeente al uit door de kostuumfilm van zijn fatsoen te ontdoen. Poor things gaat nog een stap verder. In zijn temperamentvolle coming of age resoneert de huidige tijdgeest. Toxisch gedrag passeert niet langer, oude man-vrouwverhoudingen gaan op de schop. Bella Baxter laat zich niet insnoeren, ze grijpt de touwtjes en bijt van zich af. Ze is de vleesgeworden nachtmerrie van dat patriarchaat. Een monster voor de man die zich haar schepper waant, maar een heldin van nu.
Poor things, dat in september in Venetië al de Gouden Leeuw won, is dé sensatie van dit awardseizoen. Volkomen terecht, want Lanthimos serveert een bizar gothic sprookje. Soms kinky, dan weer hilarisch en raak. Hokjesdenkers weten niet wat hen overkomt. Van een grensoverschrijdende filmervaring gesproken.
|
| Bijdrage : | op vertoon van je geldige Oeverlidkaart koop je van de verantwoordelijke een filmticketje dat € 8 kost i.p.v. het standaardtarief van € 13,40.
Na de film gaan we samen nog iets eten in Kunthun, Van Wesenbekestraat 73. Laat ten laatste op dinsdag 05 maart om 10u iets weten aan Ben als je mee gaat eten! |
| Afspraakuur : | 16u45 |
| Afspraakplaats : | UGC, Van Ertbornstraat 17, Antwerpen. Rechts van de kassa's!
|
| Wegwijzer : | Door het feit dat UGC gelegen is aan de Van Ertbornstraat 17, een zijstraat van De Keyserlei, is het zeer vlot bereikbaar met het openbaar vervoer (trein, tram, bus). Met je filmticket kan je ook goedkoper parkeren in de ondergrondse, bewaakte parking De Keyser aan de Van Ertbornstraat (net naast de inkom van de UGC. Slechts € 3 voor 3 uren!)! Valideer je parkingticket op de verdieping. |
| Aanvangsuur : | 17u |
| Info : | Luc F - 0484 98 38 37 |
| of : | Ben VdP - 0470 90 24 73 |
| Wegwijzer : | UGC Cinema |
|
 |
vorige
print
