| |
| | Als toekomstig lid van Oever nam ik deel aan de wandeling in Mullem om de sfeer te proeven.
‘k Moet wel toegeven dat ik nog steeds niet weet waar Mullem juist ligt. Een Oeverlid deelde immers zijn auto en bracht ons in een minimum van tijd naar
daar. Het carpoolen is duidelijk goed ingeburgerd bij Oever en verloopt gesmeerd.
In Mullem vonden we de andere deelnemers en zo waren we met zijn 13. Twaalf nieuwe mensen dus om te leren kennen en een prettige namiddag mee door te brengen. Een heerlijk vooruitzicht.
Van het pad dat we volgden, herinner ik me niet veel. Moest ik alleen geweest zijn, zou ik veel meer rondgekeken hebben, foto’s gemaakt en waarschijnlijk ook wel gepiekerd hebben. Niets daarvan deze keer, enkel prettige uitwisselingen met andere mensen onder een stralende zon. Ik herinner me rustige paadjes in het midden van het groen, enkele vijvers, fietsers die ons pad kruisten, een windmolen boven op een heuveltje met als voorgrond een veld vol bloemen en dan, natuurlijk, de momenten tijdens dewelke we rustig samen zaten om nog meer te babbelen.
Zo was er de taverne halfweg waar we een beetje koelte vonden die erg welkom was. En het restaurant, met een enorme keuze aan originele en lekkere gerechten, waar we na de wandeling aten. En toen ... wel toen hadden we er nog niet genoeg van. We zijn (al pratend) met 5 teruggereden naar het afspraakpunt en hebben daar nog een ander café gevonden waar we nog wat hebben gedronken tot ik-weet-niet-meer hoe laat. Dat doet er ook niet toe. Het was een fantastische dag.
Dank je Oever, de organisatoren van de wandeling en de andere deelnemers voor het gezelschap. Ik kom zeker terug.
Katelijne |
|
| |
|
 |
vorige
print
